Çocukluğumun en özel isimlerinden biri olan Nil Karaibrahimgil'den bahsetmek istiyorum sizlere. Şarkılarını duyduğumuzda ablamla hemen dans edip, ona eşlik etmeye başlardık. Yeri gelir ''bütün kızlar toplandık'' dedik, yeri geldi ''sana kek yaptım'' dedik, yeri geldi ''sensiz nasılım bak bana/ gel de bir çorba yap bana'' dedik. Onunla beraber bizde büyüdük. Yıllar geçti, insanlar değişti. Yeni isimler ortaya çıktı, yeni şarkılar... Şimdi dönüp bakıyorum da, Nil Karaibrahimgil yazdığı her şarkıda, giydiği her kıyafette Nil olarak kalmayı başarmış. Bu hayatta kendin gibi kalabilmek zordur, bilirim. Nil Karaibrahimgil bunu başarabilen özel insanlardan! Yıllar sonra onu hatırlamama vesile olan kişi ise: Çok sevdiğim, Felsefe Dersi'ni sevdiren, bana farklı bir bakış açısı yaratan: Esra Hocam. Bir gün dersimizde ''Ben Nil Karaibrahimgil nasıl bir insandır bilemem ama; felsefeyi bildiğinden eminim.'' dedi. Sonr...